ஹாஸ்பிட்டல் பர்மிஷன் மறுக்கப்பட்டதும், திரு.கௌரி ஷங்கர் அவர்கள் மூலம் ஸ்டுடியோ கிரியேச்சூர் என்று ஒரு ஸ்டுடியோவை வாடகைக்கு எடுத்துக் கொண்டோம். நாங்கள் தங்குமிடத்திலிருந்து 1.30 மணி நேரம் பயணித்து ஸ்டுடியோ சென்றடையவேண்டும். சென்றோம். ஏற்கனவே, இமெயில் மூலம் இந்தியாவிலிருந்தபடியே ஜப்பானிய நடிகர்களுக்கான தேர்வு நடத்தியிருந்ததால் சிரமம் இருக்கவில்லை...
இந்தியாவிலிருந்து நாங்கள் கிளம்பும்போதே திரு.ஹரி நாராயண் சொல்லியிருந்த முக்கியமான வாக்கியமே அங்கும் எங்களுக்கு தெரிவிக்கபட்டது. அதென்னவென்றால்... ஜப்பானியர்கள்... PUNCTUALITYக்கு மிகவும் பெயர் போனவர்கள்... அதனால், எக்காரணத்தைக் கொண்டும், ஜப்பானியர்களுடன் பழகும்போது, காலதாமதம் என்ற ஒன்றை அடியோடு மறந்துவிடவேண்டும் என்று கூறினார்கள்.. அது 100% உண்மை... நாங்கள் ஸ்டுடியோ சென்றடைவதற்கு 15 நிமிடம் முன்னாலேயே ஜப்பானிய நடிகர்கள் அனைவரும் அங்கு ஆஜர்...
எங்களது ஜப்பானிய நடிகர்கள் அனைவரும் ஒரு தியேட்டர் குரூப்பை சேர்ந்தவர்கள்... சிரித்த முகத்தோடு எங்களை அவர்கள் பாணியில் வரவேற்றார்கள்... ஃபுமிகோ, ஆயாகோ, ஷிராகா, சாக்யோ, பேபி மியாபி, யூகி, etc. என்று அனைவரோடும் நடந்தேறிய பரஸ்பர அறிமுகங்களுக்கு பிறகு, ஸ்டுடியோவிற்குள் நுழைந்தோம்... ஸ்டுடியோ இரவு 11 மணியிலிருந்து எங்களுக்கு கொடுக்கப்பட்டிருந்ததால், 10.55க்கு எங்களுக்கான ஃப்ளோரின் சாவி கொடுக்கப்பட்டது... உள்நுழைந்தோம்... எங்களுக்காக தயார் செய்யப்பட்டிருந்த ஹாஸ்பிட்டல் செட்-அப்-ஐ பார்த்து... பணியை துவங்கினோம்... நடிகர்களுடன் அவர்களோடு கதையைப் பற்றி கலந்துரையாடினோம். ஜப்பானிய மொழியில் எங்களுக்கு மொழிபெயர்ப்பாளராகவும் திரு.கௌரி ஷங்கர் மற்றும் திரு.மனோஜ் உதவினர்...
ஜப்பான் நண்பர்களுடன்...
இந்த இடத்தில் நடந்த ஒரு ஹாஸ்யத்தை சொல்ல வேண்டும்
ஷூட்டிங் நடுவே ப்ரேக்கின் போது... நானும் ஹரியும் ஸ்டுடியோவிலிருந்து வெளியேறி ஏதாவது குடிக்க அந்த ஊர் காஃபி டீ கிடைக்குமா என்று அலைந்து ஒரு சூப்பர் மார்கெட்டிற்குள் நுழைந்தோம்... ஒரே ஒரு நபர்தான் இருந்தார்.. அங்கு ஹாட் காஃபியை வாங்கிக்கொண்டு கேமிராமேன் சதீஷூக்கு ஃபோன் செய்ய... அவர் தனக்கு சாப்பிட ஏதாவது வாங்கி வருமாறு கூறினார்... ஆனால் ஸ்ட்ரிக்டாக வெஜிடேரியன் ஐட்டம்தான் வேண்டும் என்று கேட்க... அந்த கடைக்காரரிடம் வெஜிடபிள் பர்கர் கேட்டோம்.. அவர் நடந்து சென்று ஒரு அலமாறியிலிருந்து பர்கரை எடுத்து எங்களுக்கு குனிந்தபடி பணிவோடு கொடுத்தார்... அதை உற்றுப்பார்க்க.. அதில் இறைச்சி இருப்பது தெரிந்தது... 'இது என்ன என்று கேட்டேன்..' 'அது பன்றி இறைச்சி' என்றார்... 'நான் உங்களிடம் வெஜிட்டபிள் பர்கர்தானே கேட்டேன்' என்று கூற... அந்த இறைச்சியோடு சேர்ந்து ஒட்டப்பட்டிருக்கும் கோஸ் கேரட் இத்யாதிகளை காட்டி 'இதோ இதில் வெஜிடபிளும் இருக்கிறதே' என்றார்... 'நோ தேங்க்ஸ்' என்று அவருக்கு புரியாத ஆங்கிலத்தில் கூறிவிட்டு... வெளியேறினோம்... இதை கேமிராமேனிடம் கூற... அவர் ஏக்கப்பெருமூச்சு விட்டதை பார்த்து, அருகில் இருந்த கேமிரா அசிஸ்டெண்ட் மணிகண்டன் இந்தாங்க இதை சாப்பிடுங்க என்று தனது சிப்ஸ் பேக்கெட்-ஐ நீட்டினார்... ஒருவழியாக வெஜிட்டேரியனில் ஏதோ ஒன்று கிடைத்ததே என்ற மகிழ்ச்சியில் இருவரும் அதை சாப்பிட்டு கொள்ள மீண்டும் ஷூட்டிங்-ஐ தொடர்ந்தோம்.. அடுத்த நாள் அந்த சிப்ஸ்... ஃபிஷ் ஆயிலில் செய்யப்பட்டது என்று தெரிந்தது... :)
(தொடரும்)
(தொடரும்)
1 comment:
coffee eppadi irunthathu hareesh sir and coffee vilai oru cup ?
Post a Comment